Αγία μας Παρασκευή
στέκεις αγέρωχη εκεί
με το ψηλό καμπαναριό
μας προστατεύεις το χωριό

οι πρόγονοι σε χτίσανε
με πίστη κι με κόπο
κι εμείς να μην ξεχάσουμε
ποτέ αυτόν τον τόπο

αυτού που γεννηθήκαμε
και κάναμ’ τον σταυρό μας
κι όλοι ξενιτευτήκαμε
μακριά απ’ το χωριό μας

μέσα μας καίει η καρδιά
που ‘μαστε μακριά Σου
τα δάκρυα μας γίνονται
ένα με τα δικά σου

εσέν’ Αγιά Παρασκευή
και τα’ άλλα εξωκλήσια
σας έκλεψαν οι άπιστοι
και κλαίν τα κυπαρίσσια

όλοι μας να βοηθήσουμε
σ’ όλη την οικουμένη
οι χωριανοί απ’ το Χλωμό
που ‘ναι ξενιτεμένοι

κάτι πρέπει να κάνουμε
γι’ αυτήν την εκκλησιά μας
να δώσουμε το λόγο μας
εμείς και τα παιδιά μας

όλοι μας ας ενωθούμε
την πίστη μας να ξαναβρούμε
να έχουμε την ευλογία σου
είμαστε παιδιά δικά σου

χτύπα δυνατά καμπάνα
για να ακουστείς στ’ αφτιά μας
και να μπεις μέσ’ το μυαλό μας
είσαι η Μάνα ολονών μας!

Υ.Γ.
Η Αγία Παρασκευή του χωριού μας έχει βοηθήσει, μας βοηθάει και θα μας βοηθάει!
Εμείς πρέπει να προσπαθήσουμε ακόμη περισσότερο για να μην αισθάνεται Μόνη της!

Κωνσταντίνος Κατσαβάρας